چگونه دردهای بشر با روانشناسی معنوی تسکین می یابد؟

اتصال درمان کار است. وقتی خود را جدا از هر جزئی از جهان بدانیم حالمان بد می شود و حرص و ناتوانی ما را آزار می دهد. اما وقتی خود را یگانه با همه چیز بدانیم آرامشی عمیق احساس می کنیم. زمانی که کودکی در آغوش مادر است، آرام است و زمانی که در ازدحام جمعیت رها می شود بی قرار می شود.

راه رهایی انسان از طریق روانشناسی معنوی چیست؟

وقتی خود را بی پایان فرض می کنیم دیگر ترسی از کم و کاستی های جهان نداریم. دیگر ناامیدی معنایی ندارد، حرص کنار می رود و همه جا را عشق می گیرد.

چگونه با روانشناسی معنوی دردهای بشر کاهش می یابد؟

اتصال درمان کار است. وقتی خود را جدا از هر جزئی از جهان بدانیم حالمان بد می شود و حرص و ناتوانی ما را آزار می دهد. اما وقتی خود را یگانه با همه چیز بدانیم آرامشی عمیق احساس می کنیم. زمانی که کودکی در آغوش مادر است، آرام است و زمانی که در ازدحام جمعیت رها می شود بی قرار می شود. ما انسان ها خود را در ازدحام بشریت تنها و نالان احساس می کنیم. به همین خاطر دائم خود را سرزنش می کنیم که چرا نمی توانیم یا چگونه بیشتر داشته باشیم. گاهی داشته های ما، آن چنان بر سرمان آوار می شوند که صدای خرد شدنمان را تا فرسنگ ها می شنویم. اگر به اصل خویشتن برگردیم سعادت در آن جاست و روانشناسی معنوی به ما کمک می کند تا به اصل خویشتن خود برگردیم.