روانکاوی چیست

روانکاوری چیست و تأثیر روانکاوی در حوزه روانشناسی

روانکاوی به عنوان مجموعه‌ای از نظریه‌های روان‌شناختی و تکنیک‌های درمانی تعریف می‌شود که منشأ آنها در کار و نظریه‌های زیگموند فروید است  . هسته‌ی روانکاوی بر  این باور است که همه افراد دارای افکار ، احساسات ، خواسته‌ها و خاطرات ناخودآگاه هستند .

اصول اساسی روانکاوی

روانکاوی نشان می دهد که افراد می توانند کاتارسیس را تجربه کنند و با وارد کردن محتوای ناخودآگاه به آگاهی خودآگاه ، بینشی در مورد وضعیت فعلی ذهن خود کسب کنند . از طریق این فرآیند ، فرد می تواند از ناراحتی روانی رهایی یابد . روانکاوی همچنین نشان می دهد که :

رفتار یک فرد تحت تأثیر انگیزه های ناخودآگاه اوست . 

مشکلات عاطفی و روانی مانند افسردگی و اضطراب اغلب ریشه در تعارضات بین ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه دارند .

رشد شخصیت به شدت تحت تأثیر رویدادهای دوران کودکی است  .

افراد از مکانیسم های دفاعی برای محافظت از خود در برابر اطلاعات موجود در ناخودآگاه استفاده می کنند .

تحلیلگران ماهر می توانند با استفاده از راهبردهای روانکاوی مانند تحلیل رویا و تداعی آزاد به فرد کمک کنند تا جنبه های خاصی از ضمیر ناخودآگاه خود را به آگاهی خودآگاه خود بیاورد .

تاریخچه روانکاوی

زیگموند فروید بنیانگذار روانکاوی و رویکرد روان پویشی به روانشناسی بود .  نظریه های فروید در مورد مراحل روانی-جنسی ، ناخودآگاه و نمادگرایی رویا هنوز هم در بین روانشناسان و هم در بین مردم عادی محبوب هستند .

بسیاری از مشاهدات و نظریه های فروید بر اساس موارد بالینی و مطالعات موردی بود . این امر تعمیم یافته های او به جمعیت بزرگتر را دشوار می کرد . با این حال ، نظریات فروید نحوه تفکر ما در مورد ذهن و رفتار انسان را تغییر داد و اثری ماندگار در روانشناسی و فرهنگ بر جای گذاشت .

اریک اریکسون یکی دیگر از نظریه پردازان مرتبط با روانکاوی است . اریکسون نظریه های فروید را گسترش داد و بر اهمیت رشد در طول عمر تاکید کرد . نظریه مرحله روانی-اجتماعی شخصیت اریکسون امروزه در درک ما از رشد انسانی تأثیرگذار است .طبق گفته انجمن روانکاوی آمریکا (APsaA) ، روانکاوی می تواند به افراد کمک کند تا با کشف انگیزه های ناشناخته خود که در ناخودآگاه پنهان هستند ، خود را درک کنند .

مطالعه بیشتر: قدرت ذهن ناخودآگاه

امروزه روانکاوی شامل موارد زیر است :

روانکاوی کاربردی 

شاخه ای از روانکاوی وجود دارد که ما به سختی می توانیم آن را با کار درمانی مرتبط کنیم . به این می گویند روانکاوی کاربردی .

این مشارکت فروید بود که پایه‌های آن را پایه‌گذاری کرد . فروید اکتشافات بالینی خود را  مانند ریزش رویاها ، نظریه دستگاه روانی و عمدتاً نظریه روان رنجوری ، در مورد شخصیت ها یا حقایق ادبی ، تاریخی به کار برد تا معنای درونی آنها را درک کند .

همه فعالیت های انسانی ، صرف نظر از هر نوع ، یک اصل مشترک دارند ، یعنی از روح درونی انسان ( که ناخودآگاه نامیده می شود ) سرچشمه می گیرند یا بیرون می آیند . و این روح یا روان ناخودآگاه موضوع مورد توجه روانکاوانه است .

( که اصول روانکاوی را در مطالعه هنر ، ادبیات و موقعیت ها و موقعیت های دنیای واقعی به کار می برد )

روانکاوی عصبی

روانکاوی عصبی استفاده از شبکه عصبی و مدل‌های محاسبات عصبی را برای پر کردن شکاف بین روانشناسی ، روانکاوی و علوم اعصاب در هنگام تشخیص اختلالات سلامت روان و تجویز درمان بررسی می‌کند .

آوی پلد بر اساس تلاش‌های اولیه فروید برای توضیح پایه‌های عصبی سلامت روان با معرفی محاسبات عصبی به‌عنوان علمی پل‌کننده برای توضیح اختلالات روانپزشکی استوار است . پلد مغز را به عنوان یک سیستم پیچیده از واحدهای به هم پیوسته توصیف می کند و ادامه می دهد که تجربه آگاهانه ، احساسات و خلق و خوی ویژگی های نو ظهوری هستند که از این سازمان های پیچیده ناشی می شوند .

این مدل اختلالات سلامت روان را از نظر اختلال در سازماندهی مغزی بهینه توصیف می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه اختلالات خاص را می‌توان از طریق یک الگوی تجزیه خاص سازمان مغز شناسایی کرد . این رویکرد جدید برای تشخیص اختلالات روانپزشکی ، دانشجویان ، اساتید و محققان روانکاوی ، علوم اعصاب و زمینه های مرتبط با آنها را مورد توجه قرار خواهد داد .

( که علوم اعصاب را در موضوعات روانکاوی مانند رویاها و سرکوب به کار می برد )

مطالعه بیشتر: قدرت ذهن ناخودآگاه

درمان از طریق روانکاوی

بسیاری از انتقادات به رویکردهای روان پویشی مبتنی بر رویکردهای فرویدی قبلی در درمان است . با این حال ، اخیراً تحقیقات نشان داده است که این رویکرد می تواند مزایای زیادی داشته باشد .

در حالی که رویکردهای سنتی فرویدی مورد توجه قرار نگرفته اند ، رویکردهای مدرن در درمان روانکاوی بر رویکرد غیر قضاوتی و همدلانه تأکید دارند .

در روان درمانی ، افراد می توانند با کشف احساسات ، خواسته ها ، خاطرات و عوامل استرس زا که می توانند منجر به مشکلات روانی شوند ، احساس امنیت کنند . تحقیقات نشان داده است که خودآزمایی در فرآیند روانکاوی می تواند به رشد عاطفی طولانی مدت کمک کند .

روانکاوی همچنین شامل تعدادی اصطلاحات و ایده های مختلف مرتبط با ذهن ، شخصیت و درمان است .

مطالعه موردی به عنوان مطالعه عمیق یک فرد ، گروه یا رویداد تعریف می شود .

در یک مطالعه موردی ، محقق تلاش می کند تا هر جنبه از زندگی یک فرد را به شدت بررسی کند . با مطالعه دقیق یک شخص ، یک محقق می تواند بینشی در مورد چگونگی کمک تاریخ یک فرد به رفتار فعلی آنها به دست آورد .

اگرچه امید این است که بینش‌های به‌دست‌آمده از یک مطالعه موردی منفرد بتواند در مورد دیگران نیز اعمال شود ، اما تعمیم نتایج دشوار است ، زیرا مطالعات موردی به شدت ذهنی هستند . در برخی موارد ، عوامل دخیل در یک مورد خاص به قدری فردی هستند که ممکن است در مورد دیگران صدق نکنند .

ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه در روانکاوی

ضمیر ناخودآگاه شامل همه چیزهایی است که خارج از آگاهی هشیار ما هستند ، مانند خاطرات اولیه دوران کودکی ، خواسته های پنهانی و انگیزه های پنهان .

به گفته فروید ، ناخودآگاه حاوی چیزهایی است که ممکن است آنها را ناخوشایند یا حتی از نظر اجتماعی غیرقابل قبول بدانیم . ما این چیزها را در ناخودآگاه خود دفن می کنیم زیرا ممکن است برای ما درد یا درگیری ایجاد کنند .

در حالی که این افکار ، خاطرات و اصرارها خارج از آگاهی ما هستند ، اما همچنان بر نحوه تفکر و رفتار ما تأثیر می گذارند . در برخی موارد ، چیزهایی که خارج از آگاهی ما هستند ، می توانند بر رفتار به شیوه های منفی تأثیر بگذارند و منجر به پریشانی روانی شوند . ضمیر خودآگاه ، از سوی دیگر ، شامل هر چیزی است که در درون آگاهی ما است . محتویات ذهن خودآگاه چیزهایی هستند که ما از آنها آگاه هستیم یا می توانیم به راحتی آنها را به آگاهی برسانیم .

مطالعه بیشتر: ذهن ناخودآگاه

فروید معتقد بود که شخصیت یک فرد دارای سه جزء است : شناسه ، نفس و سوپرایگو

شناسه

اولین عنصر کلیدی شخصیت که ظاهر می شود ، شناسه شناخته می شود . شناسه شامل تمام تمایلات ناخودآگاه ، اساسی و اولیه است .

نفس

دومین جنبه شخصیتی که ظاهر می شود به عنوان نفس  شناخته می شود . این بخشی از شخصیت است که باید با خواسته های واقعیت مقابله کند . این به کنترل اصرارهای شناسه  کمک می کند و ما را وادار می کند به شیوه هایی واقع بینانه و قابل قبول رفتار کنیم .

به جای درگیر شدن در رفتارهایی که برای ارضای خواسته ها و نیازهای ما طراحی شده اند ، نفس ما را مجبور می کند تا نیازهای خود را به روش هایی که از نظر اجتماعی قابل قبول و واقع بینانه است برآورده کنیم . علاوه بر کنترل خواسته های شناسه ، نفس همچنین به ایجاد تعادل بین تمایلات اساسی ، آرمان های ما و واقعیت کمک می کند .

سوپرایگو

سوپرایگو آخرین جنبه شخصیتی است که ظاهر می شود و حاوی آرمان ها و ارزش های ما است . ارزش ها و باورهایی که والدین و جامعه به ما القا می کنند ، نیروی هدایت کننده سوپرایگو است و تلاش می کند تا ما را وادار کند که مطابق این اخلاق رفتار کنیم .

مکانیسم های دفاعی ایگو

مکانیسم های دفاعی راهبردهایی هستند که نفس برای محافظت از خود در برابر اضطراب استفاده می کند . این ابزارهای دفاعی به عنوان محافظی عمل می کنند تا از ورود جنبه های ناخوشایند یا ناراحت کننده ناخودآگاه به آگاهی ما جلوگیری کنند . هنگامی که چیزی به‌عنوان طاقت‌فرسا یا حتی نامناسب تجربه می‌شود ، مکانیسم‌های دفاعی از ورود اطلاعات به آگاهی ما جلوگیری می‌کنند ، که ناراحتی ما را به حداقل می‌رساند .

نقاط قوت و ضعف روانکاوی

در طول اوایل قرن بیستم ، تأثیر روانکاوی افزایش یافت . اما بدون منتقدانش نبود . روانکاوی علیرغم ایراداتش همچنان نقش کلیدی در توسعه روانشناسی داشت . این رویکرد ما را برای درمان شرایط سلامت روان تحت تأثیر قرار داد و امروزه همچنان بر روانشناسی تأثیر می گذارد .

مطالعه بیشتر: روان درمانی چیست

نقاط قوت روانکاوی

با وجود اینکه اکثر نظریه های روان پویشی بر تحقیقات تجربی تکیه نمی کردند ، روش ها و نظریه های تفکر روانکاوانه به توسعه روانشناسی تجربی کمک کردند . بسیاری از نظریه‌های شخصیت که توسط متفکران روان‌پویشی ایجاد شده‌اند ، مانند نظریه مراحل روانی-اجتماعی اریکسون و نظریه مرحله روان‌جنس‌گرایانه فروید ، امروزه همچنان بر این حوزه تأثیر می‌گذارند .

روانکاوی دیدگاه جدیدی را در مورد بیماری روانی باز کرد ، به ویژه اینکه صحبت کردن در مورد مشکلات با یک متخصص روانکاو می تواند به کاهش ناراحتی روانی فرد کمک کند .

نقاط ضعف روانکاوی

تئوری های فروید بیش از حد بر ذهن ناخودآگاه ، جنسیت ، پرخاشگری و تجربیات دوران کودکی تأکید می کرد . اندازه گیری و کمی سازی بسیاری از مفاهیم پیشنهاد شده توسط نظریه پردازان روانکاوی دشوار است .

بیشتر ایده های فروید بر اساس مطالعات موردی و مشاهدات بالینی بود تا تحقیقات تجربی و علمی .

حمایت و انتقاد از روانکاوی

بسیاری از مردم به روانکاوی بدبین هستند زیرا شواهدی که از اثربخشی آن حمایت می کنند اغلب ضعیف تلقی می شوند . یکی از بحث های اصلی کسانی که از روانکاوی انتقاد می کنند این است که به اندازه سایر درمان ها مؤثر نیست .

با این حال ، برخی از تحقیقات در مورد اثربخشی روانکاوی مورد حمایت قرار گرفته است . یک بررسی سیستماتیک از مطالعات قبلی به این نتیجه رسید که درمان روانکاوی یک درمان موثر است که منجر به کاهش علائم و تغییرات طولانی مدتی می شود که سال ها پس از پایان درمان ادامه داشت .

یک بررسی در سال 2015 نشان داد که درمان روان پویشی می تواند در درمان تعدادی از شرایط موثر باشد که عبارتند از :

افسردگی

اختلالات اشتها

اختلالات جسمی

برخی از اختلالات اضطرابی

نقد دیگر این است که روانکاوی اغلب مستلزم سرمایه گذاری زمان ، پول و تلاش است . روانکاوی نیز عموماً یک پیشنهاد بلندمدت است . در دنیای امروزی که ما در آن زندگی می کنیم ، مردم معمولاً به دنبال نتایج سریع و رویکردهایی هستند که در روزها ، هفته ها یا ماه ها تأثیر بگذارد . درمان روانکاوی معمولاً شامل یک مراجعه کننده  و درمانگر است که در طول سالها مسائل را بررسی می کنند .

گذشته و حال روانکاوی

بسیاری از ایده های فروید در روانشناسی مورد توجه قرار نگرفته است ،  اما قطعاً این بدان معنا نیست که کار او خالی از لطف نیست . تحقیقات همچنین حداقل برخی از ایده های اصلی فروید را پشتیبانی می کند .

رویکرد او به درمان ( به طور خاص ، این پیشنهاد که بیماری روانی قابل درمان است و صحبت در مورد مشکلات می تواند باعث تسکین شود )  یک مفهوم انقلابی بود که نحوه رویکرد ما به درمان بیماری روانی را تغییر داد .

روانکاوی امروز

اگر از کسی بپرسید که وقتی به روانشناسی فکر می کند چه چیزی به ذهنش می رسد ، احتمالاً زیگموند فروید و روانکاوی پاسخ های رایجی هستند . تردیدی وجود ندارد که روانکاوی – هم به عنوان یک رویکرد درمانی و هم به عنوان دیدگاه نظری – اثر خود را در روانشناسی بر جای گذاشته است .

اکثر روانشناسان امروزه از رویکرد التقاطی تری در زمینه روانشناسی استفاده می کنند ، اگرچه برخی از متخصصان نیز وجود دارند که هنوز دیدگاهی کاملاً روانکاوانه در مورد رفتار انسان دارند .

مطالعه بیشتر: روانشناسی ازدواج

از یک جلسه  روانکاوی چه انتظاری می توانم داشته باشم ؟

روان درمانی در یک فضای محرمانه و امن انجام می شود. معمولاً با یک مشاوره شروع می شود که در آن صحبت خواهید کرد که چگونه درمان شما ادامه خواهد داشت. می توانید ترتیبی دهید که یک بار در هفته به صورت رو در رو یا از طریق دور درمانی به درمانگر خود مراجعه کنید. یا ممکن است ترتیبی دهید که آنها را به دفعات بیشتر ببینید، تا پنج بار در هفته.

به این می گویند روانکاوی. اگر تجزیه و تحلیل را شروع کنید، احتمالاً روی یک صندلی می نشینید و تحلیلگرتان پشت یا در کنار شما نشسته است. برخی از پزشکان روانکاوان ممکن است نسبت به سایر درمانگران، که ممکن است نقش مربی را بیشتر به عهده بگیرند، از نظر اجتماعی کمتر پاسخگو و بلافاصله اطمینان بخش به نظر برسند. شما تشویق می‌شوید هر چیزی را که در ذهنتان می‌گذرد بگویید و تحلیل‌گر شما از نزدیک با شما هماهنگ و همدل خواهد بود .

او  خنثی‌ خواهد بود و احساسات و واکنش‌های شخصی خودش را  نگه می‌دارد. اگر به عنوان یک زوج به دنبال کمک هستید، به احتمال زیاد بیشتر جلسات شما با هم برگزار می شود. همه روان‌درمانگران ما به شما اجازه می‌دهند آزادانه صحبت کنید و به شما کمک می‌کنند تا متوجه الگوها و معانی پنهان در آنچه می‌گویید یا اینکه چگونه به دیگران پاسخ می‌دهید باشید.

درمان به روش روانکاوی چقدر طول می کشد؟

یک جلسه معمولی 50 دقیقه طول می کشد، اگرچه کار زوج، گروه یا خانواده ممکن است طولانی تر باشد. نمی‌توان گفت که درمان از طریق روان‌درمانی روانکاوانه یا روان‌پویشی چقدر طول می‌کشد. از آنجایی که این یک فرآیند درمانی است و زمان آن بستگی به شرایط فردی دارد، می تواند از چندین ماه تا چندین سال متغیر باشد.

روان درمانی روانکاوانه معمولاً بسیار بیشتر از درمان شناختی رفتاری طول می کشد. شما ممکن است به بیش از یک جلسه در هفته نیاز داشته باشید زیرا هدف آن تأثیرگذاری بر لایه‌های عمیق‌تر شخصیت و منابع افکار و رفتارهای نگران‌کننده است. جامع ترین شکل آن روانکاوی کامل است که در آن بیمار برای چندین سال چهار یا پنج بار در هفته به روانکاو مراجعه می کند.

تکنیک های روانکاوی

هدف اصلی درمان روانکاوانه آوردن مطالب ناخودآگاه به آگاهی و تقویت عملکرد نفس است و به فرد کمک می کند تحت کنترل بیولوژیکی یا خواسته های سوپرایگو کمتر شود. در روانکاوی سنتی، درمانگر تا حد امکان ناشناس باقی می ماند و در صورت وجود، درگیر خودافشایی بسیار کمی می شود. از آنجایی که هدف درمان روانکاوی اغلب بازسازی شخصیت به جای کاهش علائم است، این فرآیند می تواند چندین سال طول بکشد.

روش‌های روانکاوی سنتی با رویکردهای مدرن اصلاح شده‌اند، اما تکنیک‌های زیر هنوز هسته اصلی این نوع درمان را تشکیل می‌دهند.

انجمن آزاد

این شامل تشویق فرد در درمان برای صحبت آزادانه در مورد هر چیزی که به ذهنش می رسد بدون هیچ گونه سانسور یا قضاوت از سوی تحلیلگر است. درمانگر به تداعی‌های آزادانه فرد توجه می‌کند، به معانی پنهان و لغزش‌های زبان، که معمولاً به عنوان لغزش‌های فرویدی شناخته می‌شوند، گوش می‌دهد که ممکن است درگیری‌های ناخودآگاه را آشکار کند.

درمانگر همچنین به هرگونه وقفه در تداعی آزاد که می‌تواند نشانه‌ای از ظهور مواد سرکوب‌شده و برانگیزاننده اضطراب باشد، اشاره می‌کند. درمانگر با شناسایی و تفسیر مطالب ناخودآگاه به هنگام ظهور، به فرد کمک می کند تا به بینش عمیق تری دست یابد. در روانکاوی کلاسیک، فرد در حالی که روی صندلی می نشیند  و تحلیل‌گر دور از دید پشت او نشسته است، درگیر تداعی آزاد می‌شود.

طرحواره ها به شدت مهم هستند و برای شناخت و درمان آنها باید حتما این کتاب را کامل به همراه تمارین مطالعه کنید

خرید کتاب(کلیک)

تحلیل رویا

فروید رویاها را “راه سلطنتی به سوی ناخودآگاه” و وسیله ای برای افراد برای بیان خواسته ها و احساسات ناخودآگاه می دانست که بیش از حد تهدید کننده در زندگی خودآگاه مطرح می شود. بنابراین، تحلیل رویا در درمان روانکاوی برجسته است. از فرد تحت درمان خواسته می شود که رویاهای خود را گزارش کند و هر آنچه که به ذهنش می رسد را بگوید. سپس درمانگر ممکن است به آنها کمک کند تا فراتر از معنای آشکار رویا (محتوای آشکار)، به معانی پنهان و نمادین (محتوای پنهان) نگاه کنند تا افکار و مقاصد ناخودآگاه را آشکار کنند.

تجزیه و تحلیل مقاومت

در روانکاوی، مقاومت به تلاش های ناخودآگاه افراد برای جلوگیری از ورود مواد اضطراب زا به آگاهی اشاره دارد. نمونه‌های مقاومت شامل امتناع از صحبت کردن در طول درمان یا تأخیر در قرار ملاقات است. اگرچه این مقاومت می‌تواند روند درمانی را مختل کند، اما می‌تواند بینش ارزشمندی در مورد تعارض‌هایی که به‌ویژه برای فرد تحت درمان آزاردهنده است، ارائه دهد. درمانگر می تواند با شناسایی و غلبه بر مقاومت به افراد کمک کند تا به تعارضات ناخودآگاه خود دسترسی پیدا کنند و از طریق آنها کار کنند.

تحلیل انتقالی

در روانکاوی، درمانگر به عنوان یک «صفحه خالی» عمل می‌کند و به افراد اجازه می‌دهد تا احساسات ناخودآگاهی را که ممکن است در گذشته به سمت یک فرد مهم، مانند والدین، هدایت شده است، به تحلیل‌گر منتقل کنند. از طریق این انتقال، فرد در درمان شروع به برقراری ارتباط با درمانگر می کند، به همان شیوه ای که با افراد در گذشته خود در ارتباط بود، و دوباره احساسات سرکوب شده مرتبط با روابط قبلی را تجربه می کند. تحلیلگر سعی نمی‌کند از وقوع انتقال جلوگیری کند، اما می‌تواند معنای این واکنش‌ها را تفسیر کند تا به فرد کمک کند تا از چگونگی تأثیر روابط گذشته بر نحوه عملکرد آنها در زمان حال آگاه‌تر شود.

مطالعه بیشتر: سلامت روان چیست