یادگیری در روانشناسی چیست

یادگیری در روانشناسی به معنی مهارتی در ذهن است که افراد به کمک آن می توانند به کسب علم و دانش بپردازند. انسان برای بقا و سازگاری با شرایط و ایجاد تغییرات به یادگیری نیاز دارد تا بتواند با علم و آگاهی و کسب اطلاعات بیشتر از پیرامون خود به رشد و تکامل برسد. در روانشناسی نظریه های مختلفی در رابطه با یادگیری ارائه شده است. یادگیری فقط جنبه های مثبت ندارد چون برای افراد چیزهایی را یاد می گیرند که به بهبود زندگی آن‌ها کمک می کند و برعکس افرادی هم هستند که مهارت هایی را فرا می گیرند که به ضرر آنها خواهد بود و حتی ممکن است سلامتی آنها را به خطر بیندازد.

از دیدگاه روانشناسان یادگیری به روش های مختلف بدست می آید و هر کس در این حوزه تجربه های مختص به خود را دارد. در روانشناسی یادگیری تمرکز بیشتر روی نحوه یادگیری و تعامل فرد با محیط اطراف است. روانشناسان یادگیری را یک تغییر رفتاری معرفی می کنند که به صورت تجربی به دست می آید. آنها بر ۳ عنصر مهم تاکید دارند. اول اینکه یادگیری به عنوان یک تغییر رفتاری می تواند بهتر یا بدتر باشد و به صورت تجربی تغییر می کند. عنصر دوام بر این اصل تکیه دارد که یادگیری باید با تمرین و تجریه کسب شود. و در عنصر سوم به این نکته اشاره دارند که این تغییر رفتاری باید به صورت طولانی و دائمی باشد.

با این تعاریفی که روانشناسان از یادگیری دارند بهتر است برای حل مشکلات یادگیری از آنها کمک بگیرید. یادگیری به صورت دیداری و شنیداری و حتی نوشتاری صورت می گیرد و افراد از این طریق است که مهارت ها را در زندگی یاد می گیرند. برخی بر این عقیده هستند که تغییرات رفتاری در نتیجه یادگیری اتفاق می افتد. آنها بر این باور هستند که یادگیری با آموزش و تجربه بدست می آید. در روانشناسی یادگیری از بدو تولد شروع شده و تا مرگ ادامه دارد پس چیزی نمی تواند سد راه آن شود. تمایلات ذاتی و وجود محرک در محیط دو عامل مهم در یادگیری به شمار می روند.

انواع یادگیری در روانشناسی  رفتاری و تربیتی

در علم روانشناسی یادگیری دسته بندی های مختلفی دارد که در زیر به صورت‌ مجزا به آنها می پردازیم.

یادگیری حرکتی

یادگیری حرکتی شامل حرکت دادن عضلات با هم است که شما می توانید هماهنگی آنها را به خوبی مشاهده کنید. این نوع از یادگیری شامل فعالیت های روزانه مثل پیاده روی ، دویدن ، رانندگی و غیره می شود که باید با تمرکز بالا آنها را یاد گرفت.

یادگیری کلامی

که در آن فرد از صحبت های طرف مقابل می تواند مهارت هایی را فرا بگیرد. آیت نوع از یادگیری مربوط به زبان است که ما برای این نوع یادگیری از نمادها ، کلمات ، زبان ها ، اصوات ، شکل ها و علائم استفاده می کنیم.

یادگیری اصول

این نوع یادگیری بر مبنای مفاهیم مختلف است. در صورتی که یادگیری طبق قوانین و بر پایه اصول و قاعده باشد می تواند بهترین نتیجه را به همراه داشته باشد.

یادگیری نگرش

رفتار مثبت و منفی که ما از خود نشان می دهیم از تمایلات نگرشی ما سرچشمه می گيرند که ما در فرآیند یادگیری آنها را می آموزیم.

یادگیری مفهومی

در این نوع یادگیری فرد باید از هوش و استعداد و همچنین تفکر و استدلال و … کمک بگیرد. این نوع یادگیری برای شناخت اطراف مفید خواهد بود و ما از کودکی آنها را یاد می گیریم.

کتاب ذهن آبی در جستجوی هدف

خرید کتاب(کلیک)

یادگیری تبعیض

در این نوع یادگیری شما آموزش می بینید که چطور به محرک ها پاسخ دهید. در آن تمایز بین محرک های مختلف و پاسخ های مناسب به خوبی مشخص می گردد.

یادگیری مشاهده ایی

در این نوع یادگیری شما از دیگران تقلید می کنید و رفتار و کاری که آنها انجام می دهند را شما تکرار می کنید. این نوع یادگیری در حیوان ها هم مشاهده می شود.

یادگیری شنیداری و موسیقیایی

در این نوع یادگیری افراد مفاهیم را به صورت شنیداری گوش می کنند و آنها را به خاطر می سپارند. آنها کلمات را با صدای بلند و یا کوتاه بیان می کنند و می توانند بهتر مطالب را یاد بگیرند.

یادگیری دیداری

در یادگیری دیداری افراد با نگاه کردن به فردی که در حال صحبت کردن است و یا با دیدن اشکال و نمودار ها می توانند مطالب را به خوبی دریافت کنند.

یادگیری منطقی ریاضی

این یادگیری بر اساس فرمول های ریاضی بوده و فرد باید به صورت کاملا اصولی و منطقی و طبق قواعدی که دارند آنها را حل کند.

یادگیری اجتماعی و بین فردی

در این یادگیری افراد علاقه زیادی به شرکت در گروه ها دارند و دوست دارند در کارهای گروهی با همکاری دیگران شرکت کنند. آن‌ها یادگیری را در گروه ترجیح می دهند.

یادگیری انفرادی و درون فردی

افرادی که یادگیری را به صورت دیداری، شنیداری، فیزیکی، کلامی یا منطقی انحام می دهند جز این دسته هستند.

• مطالعه بیشتر: تکنیک تقویت حافظه

تفاوت حفظ کردن و یادگیری

حفظ کردن با یادگیری تفاوت زیادی دارد. یادگیری فرآیندی است که تحت تاثیر محیط و خانواده و وراثت و میزان رشد بستگی دارد. با این عوامل شما شاهد تغییراتی در هوش و انگیزه و خلاقیت و همچنین برقراری ارتباط با دیگران خواهید بود. فاصله حافظه و یادگیری به قدری کم است که بیشتر افراد تفاوت آنها را درک نمی کنند و تنها شاهد ارتباط این ۲ با هم هستند. هر چه هوش افراد آماده تر باشد قطعا بهتر می توانند مهارت ها را فرا بگیرند. با یادگیری رفتارهای افراد به خوبی اصلاح می شود چون می آموزند که چگونه باید رفتار کنند.

اما به کمک حافظه شما تنها می توانید تجربیات گذشته و اطلاعاتی که به ذهن سپرده آید را به خاطر بیاورید. حافظه برای یادگیری ضروری بوده و هر آنچه که ما یاد می گیریم دردن حافظه ذخیره می شود. در واقع حافظه، اطلاعات مربوط به یادگیری را در خود نگه می دارد. اگر هوش و حافظه خود را تقویت کنید یادگیری بهتر و موثرتر خواهد بود. تفاوت اساسی حفظ کردن و یادگیری در این است که شما با یادگیری می توانید تغییراتی مثبت را ایجاد کنید.