درمان اضطراب با نظریه پلی‌واگال

تصور کن وقتی اضطراب بر تو چیره می‌شود، تنها یک مسیر پنهان در بدن توست که می‌تواند تو را آرام کند — مسیری که ذهن به تنهایی نمی‌تواند به آن دست یابد. نظریه پلی‌واگال دقیقاً همان کلید پنهان است: مفهومی که می‌آموزد چگونه با فعال‌سازی عصب واگ، اضطراب را از ریشه مهار کنیم و حس امنیت و اتصال دوباره بازگردد.

آیا تا به حال حس کرده‌ای که ذهن‌ات پر از افکار اضطرابی است، حتی وقتی دلیلی واضح وجود ندارد؟

آیا می‌دانی چرا بعضی روش‌های روان‌درمانی یا داروها برای تو مؤثر نبوده‌اند؟

آیا دوست داری بفهمی وقتی اضطراب وارد بدن‌ات می‌شود، ابتدا چه سیستمی فعال می‌شود؟

آیا می‌خواهی یاد بگیری چگونه با استفاده از بدن، اضطراب را کاهش دهی، نه فقط با کنترل افکار؟

آیا می‌دانی فعال‌سازی عصب واگ چگونه می‌تواند ضربان قلب، تنفس و حس امنیتت را تنظیم کند؟

آیا احساس کرده‌ای که بعد از جلسات آرامش، اضطراب دوباره بازمی‌گردد؟

آیا آماده‌ای راهی علمی، عملی و عمیق برای درمان اضطراب‌ات بیابی که ذهن و بدن را هم‌زمان درگیر کند؟

 نظریه پلی‌واگال چیست و چرا در درمان اضطراب اهمیت دارد؟

اضطراب، چیزی فراتر از افکار نگران‌کننده است؛ این تجربه‌ای است که هم ذهن و هم بدن را به شدت درگیر می‌کند. ضربان قلب تند می‌شود، نفس‌ها کوتاه و سطحی می‌شوند، شانه‌ها و گردن منقبض می‌شوند و ذهن در چرخه‌ای از نگرانی‌های بی‌وقفه گرفتار می‌شود. آیا تا به حال احساس کرده‌ای که تلاش برای آرامش ذهنی کافی نیست و بدن همچنان در حالت آماده‌باش باقی می‌ماند؟ پاسخ این مسئله در سیستم عصبی خودکار و به‌خصوص عصب واگ (Vagus Nerve) نهفته است.

نظریه پلی‌واگال، که توسط دکتر Stephen Porges مطرح شد، توضیح می‌دهد چگونه شاخه‌های مختلف عصب واگ می‌توانند ما را در سه حالت عصبی متفاوت قرار دهند:

1. شاخه‌ی ونترال واگ (Ventral Vagal): فعال‌سازی این شاخه باعث احساس امنیت، آرامش و توانایی تعامل اجتماعی می‌شود.
2. شاخه‌ی دورسال واگ (Dorsal Vagal): فعال‌سازی بیش از حد این شاخه منجر به انجماد، بی‌حسی هیجانی و افسردگی می‌شود.
3. شاخه‌ی سمپاتیک: مسئول واکنش جنگ یا فرار و آماده‌سازی بدن برای مقابله با تهدید است.

وقتی اضطراب فعال می‌شود، غالباً شاخه سمپاتیک یا دورسال واگ بیش از حد فعال می‌شوند و بدن در حالت تهدید یا خاموشی باقی می‌ماند، حتی اگر تهدید واقعی وجود نداشته باشد. به همین دلیل است که بسیاری از روش‌های سنتی روان‌درمانی یا داروها گاهی به اندازه کافی مؤثر نیستند، زیرا بدن همچنان در حالت اضطراب باقی می‌ماند.

 چگونه نظریه پلی‌واگال به درمان اضطراب کمک می‌کند؟

درمان بر اساس نظریه پلی‌واگال، تمرکز خود را بر تنظیم سیستم عصبی از طریق بدن می‌گذارد، نه فقط کنترل افکار. این روش به ما می‌آموزد که چگونه با فعال‌سازی شاخه‌ی ونترال واگ، ضربان قلب، تنفس، فشار خون و حس امنیت را بازگردانیم و اضطراب را از ریشه کاهش دهیم.

مزیت کلیدی این رویکرد این است که:

• اضطراب را سرکوب نمی‌کند، بلکه آن را بازتنظیم می‌کند.
• ذهن و بدن را به‌طور همزمان آرام می‌کند.
• حس کنترل و خودآگاهی را در فرد افزایش می‌دهد.

تمرین‌هایی مثل تنفس عمیق و آهسته، آواز یا زمزمه کردن، حرکات بدنی آرام، تماس انسانی و حتی حضور آگاهانه در طبیعت، همگی باعث فعال‌سازی شاخه ونترال واگ و کاهش اضطراب می‌شوند.

 اهمیت عملی نظریه پلی‌واگال

• برای افرادی که اضطراب مزمن دارند: این روش کمک می‌کند تا بدن یاد بگیرد چگونه از حالت تهدید به حالت آرامش بازگردد.
• برای افرادی که تجربه ترومای عصبی دارند: بدن دوباره آموزش می‌بیند که «اینجا و اکنون امن است» و واکنش‌های دفاعی کاهش می‌یابند.
• برای زندگی روزمره: با تمرین‌های ساده پلی‌واگال می‌توان اضطراب‌های کوتاه‌مدت را مدیریت کرد و تمرکز و کارایی را بالا برد.

به بیان ساده، نظریه پلی‌واگال به ما زبان بدن خود را می‌آموزد و نشان می‌دهد چرا گاهی ذهن ما آرام نمی‌شود و چگونه با یادگیری «گفت‌وگو با سیستم عصبی» می‌توانیم اضطراب را به شکلی پایدار کاهش دهیم.

 تمرین‌های تنفسی پلی‌واگال برای کاهش اضطراب روزانه

یکی از مهم‌ترین ابزارهای درمان اضطراب بر اساس نظریه پلی‌واگال، تنفس استراتژیک است. این تمرین‌ها نه تنها ذهن را آرام می‌کنند، بلکه مستقیماً سیستم عصبی را بازتنظیم می‌کنند و شاخه‌های عصب واگ را فعال می‌سازند. بر خلاف تصور رایج، کنترل ذهنی افکار کافی نیست؛ تنفس، کلید ورود به سیستم عصبی و تنظیم آن است.

 چرا تنفس مهم است؟

• فعال‌سازی شاخه ونترال واگ: تنفس عمیق و آهسته باعث می‌شود بدن به حالت امنیت بازگردد و واکنش‌های اضطرابی کاهش یابند.
• تعادل ذهن و بدن: با تمرکز بر تنفس، توجه از افکار مزاحم دور می‌شود و بدن پیام «اینجا امن است» را دریافت می‌کند.
• کنترل فیزیولوژیک: ضربان قلب کاهش می‌یابد، فشار خون متعادل می‌شود و عضلات شل می‌شوند.

 تمرین‌های عملی تنفسی پلی‌واگال

1. تنفس ۴-۷-۸
   • ۴ ثانیه دم، ۷ ثانیه نگه داشتن نفس، ۸ ثانیه بازدم آرام
   • این الگو باعث فعال‌سازی شاخه ونترال واگ و کاهش تنش در بدن می‌شود.
2. تنفس دیافراگمی
   • دست خود را روی شکم قرار دهید و هنگام دم، شکم را به آرامی بیرون دهید؛ هنگام بازدم، شکم را به سمت ستون فقرات جمع کنید.
   • این روش باعث می‌شود بدن در حالت آرامش قرار گیرد و اضطراب کاهش یابد.
3. بازدم طولانی‌تر از دم
   • به طور طبیعی طول بازدم را طولانی‌تر از دم کنید (مثلاً ۴ ثانیه دم و ۶ ثانیه بازدم)
   • این تکنیک به سیستم عصبی پیام «امنیت» می‌دهد و باعث آرامش عمیق می‌شود.
4. تنفس همراه با صدا
   • هنگام بازدم صداهایی مثل «هُوم» یا زمزمه آرام ایجاد کنید
   • این صداها شاخه ونترال واگ را فعال و حس اتصال اجتماعی و آرامش را تقویت می‌کنند.

• انجام این تمرین‌ها روزانه ۵ تا ۱۰ دقیقه کافی است تا بدن یاد بگیرد از حالت تهدید به حالت آرامش بازگردد.
• می‌توانید تمرین‌ها را با حرکت بدن آرام یا حضور در طبیعت ترکیب کنید تا اثرات آن دو چندان شود.
• حتی زمانی که اضطراب شدید است، تمرین‌های تنفسی کوتاه و متمرکز می‌توانند واکنش‌های خودکار بدن را تنظیم کنند و حس کنترل ایجاد کنند.

 نقش ارتباط اجتماعی و تماس انسانی در تنظیم سیستم عصبی

نظریه پلی‌واگال نشان می‌دهد که ارتباط با دیگران، یکی از قدرتمندترین محرک‌ها برای بازگرداندن آرامش به سیستم عصبی است. بدن انسان به طور طبیعی طراحی شده تا سیگنال‌های امنیت را از تعاملات اجتماعی دریافت کند. وقتی احساس امنیت می‌کنیم و با دیگران تعامل مثبت داریم، شاخه ونترال عصب واگ فعال می‌شود و بدن از حالت تهدید یا آماده‌باش خارج می‌شود. این همان دلیلی است که چرا ارتباط انسانی سالم، نقش مهمی در کاهش اضطراب، افسردگی و استرس دارد.

 ارتباط اجتماعی چگونه اضطراب را کاهش می‌دهد؟

1. فعال‌سازی شاخه ونترال واگ
   • تعامل مثبت با دیگران، مانند لبخند، تماس چشمی و مکالمه آرام، شاخه ونترال واگ را تحریک می‌کند و بدن را به حالت آرامش می‌رساند.
   • این فعال‌سازی باعث کاهش ضربان قلب، تنفس عمیق‌تر و آرامش عضلانی می‌شود.
2. حس امنیت و اتصال
   • تجربه ارتباط اجتماعی امن، به مغز پیام می‌دهد که محیط اطراف بی‌خطر است.
   • این پیام‌ها به سیستم عصبی اجازه می‌دهند از حالت آماده‌باش یا انجماد خارج شده و آرامش طبیعی خود را باز یابند.
3. بهبود خلق و خو و کاهش هورمون‌های استرس
   • تعامل انسانی سالم باعث ترشح هورمون‌های مثبت مانند اکسی‌توسین و سروتونین می‌شود.
   • این هورمون‌ها نه تنها اضطراب را کاهش می‌دهند، بلکه حس رضایت و خوشحالی را تقویت می‌کنند.

 راهکارهای عملی برای بهره‌گیری از ارتباط اجتماعی

1. مکالمه روزانه با فرد مورد اعتماد
   • حتی چند دقیقه صحبت کوتاه با دوست، همکار یا خانواده، بدن را از حالت اضطراب خارج کرده و شاخه ونترال واگ را فعال می‌کند.
2. ارتباط غیرکلامی مثبت
   • تماس چشمی، لبخند، یا حرکات دوستانه‌ی کوچک می‌توانند پیام امنیت به سیستم عصبی ارسال کنند.
   • این نوع تعاملات حتی در شرایطی که کلمات کم هستند، بسیار مؤثر عمل می‌کنند.
3. تماس فیزیکی امن
   • در آغوش گرفتن، دست دادن یا لمس دوستانه می‌تواند تنش‌های عصبی را کاهش دهد و احساس آرامش فوری ایجاد کند.
   • این تماس‌ها باعث ترشح اکسی‌توسین می‌شوند که احساس آرامش و اتصال ایجاد می‌کند.
4. فعالیت‌های گروهی و اجتماعی
   • شرکت در کلاس‌های گروهی، ورزش‌های دسته‌جمعی، کارگاه‌های هنری یا فعالیت‌های داوطلبانه، بدن را از حالت تهدید خارج کرده و شاخه ونترال واگ را فعال می‌کند.
   • تعامل گروهی، احساس حمایت و تعلق را تقویت می‌کند که برای کاهش اضطراب مزمن حیاتی است.
5. گوش دادن فعال و همدلی
   • نه تنها ارتباط برقرار کردن، بلکه گوش دادن واقعی و همدلانه به دیگران نیز می‌تواند شاخه ونترال واگ را تحریک کند و باعث آرامش شود.
   • این تمرین همچنین حس اجتماعی و انسانی بودن را تقویت می‌کند و اضطراب را کاهش می‌دهد.

• اثر جمعی ارتباطات کوچک: حتی تعاملات کوتاه با افراد جدید یا آشنا، می‌تواند اثرات عصبی مثبتی ایجاد کند.
• ترکیب با تمرینات دیگر پلی‌واگال: ترکیب تمرین‌های تنفسی با ارتباط اجتماعی، اثرات درمانی را چند برابر می‌کند.
• ویژه افراد دارای اضطراب مزمن یا ترومای عصبی: این روش‌ها به بازگرداندن احساس امنیت در بدن کمک می‌کنند و واکنش‌های دفاعی غیرضروری را کاهش می‌دهند.

 روش‌های طبیعی و روزانه برای فعال‌سازی عصب واگ

فعال‌سازی شاخه ونترال عصب واگ، کلید کاهش اضطراب و دستیابی به آرامش پایدار است. خوشبختانه، روش‌های طبیعی و ساده‌ای وجود دارند که می‌توانند بدن و ذهن را بازتنظیم کرده و شاخه‌های عصبی را فعال کنند. این روش‌ها نیاز به دارو یا تجهیزات خاص ندارند و با تمرین روزانه می‌توانند اثرات بلندمدت قابل توجهی داشته باشند.

 تنفس و صدا

1. تنفس دیافراگمی و آهسته
   • دم عمیق از شکم و بازدم طولانی باعث فعال‌سازی شاخه ونترال واگ می‌شود.
   • تمرین روزانه حتی ۵ دقیقه کافی است تا ضربان قلب کاهش یابد و عضلات شل شوند.
2. صداسازی هنگام بازدم
   • زمزمه کردن یا آواز خواندن باعث تحریک شاخه ونترال واگ می‌شود.
   • این روش نه تنها آرامش ایجاد می‌کند، بلکه احساس خوشحالی و اتصال اجتماعی را افزایش می‌دهد.

 حرکت و ورزش

• پیاده‌روی آرام و طبیعت‌گردی: حرکات نرم و ریتمیک، همراه با تنفس طبیعی، شاخه واگ را فعال می‌کند.
• یوگا و حرکات کششی: ترکیب تنفس و حرکت، بدن را از حالت آماده‌باش خارج کرده و آرامش عمیق ایجاد می‌کند.
• تمرینات تعادلی و آهسته: حتی چند دقیقه حرکات ساده مثل بالا و پایین بردن شانه‌ها یا چرخش گردن می‌تواند اثر مثبت داشته باشد.

 ارتباط اجتماعی

• گفت‌وگوهای کوتاه و مثبت با دوستان یا خانواده باعث فعال‌سازی شاخه ونترال واگ و احساس امنیت می‌شود.
• تماس چشمی، لبخند و لمس دوستانه می‌توانند اضطراب روزمره را کاهش دهند.
• فعالیت‌های گروهی مانند کلاس‌های هنری یا ورزش‌های دسته‌جمعی، ارتباط اجتماعی مثبت را تقویت می‌کنند و شاخه واگ را تحریک می‌کنند.

 تغذیه و سبک زندگی

• مصرف غذاهای سالم و متعادل باعث عملکرد بهتر سیستم عصبی می‌شود.
• نوشیدن آب کافی و هیدراته نگه داشتن بدن، عملکرد عصب واگ را بهبود می‌بخشد.
• خواب منظم و کافی باعث تنظیم سیستم عصبی و کاهش اضطراب می‌شود.

• فعال‌سازی عصب واگ یک فرایند تدریجی و روزانه است؛ حتی تمرین‌های کوتاه ۵ تا ۱۰ دقیقه‌ای تأثیر چشمگیری دارند.
• ترکیب چند روش مانند تنفس، حرکت و ارتباط اجتماعی، اثرات درمانی را دو برابر می‌کند.
• این روش‌ها برای افرادی که اضطراب مزمن، افسردگی یا ترومای عصبی دارند، بسیار مفید و ایمن هستند.

 روان‌درمانگر پلی‌واگال: چه خصوصیاتی باید داشته باشد و چگونه انتخاب شود؟

درمان اضطراب با روش پلی‌واگال، فراتر از تمرین‌های تنفسی و فعالیت‌های روزانه است؛ وجود یک راهنمای متخصص و آگاه، کلید موفقیت در این مسیر درمانی است. روان‌درمانگر پلی‌واگال نقش حیاتی در آموزش تکنیک‌ها، پشتیبانی عاطفی و بازتنظیم سیستم عصبی بیمار دارد.

 خصوصیات کلیدی یک روان‌درمانگر پلی‌واگال

1. دانش علمی و عملی از نظریه پلی‌واگال
   • روان‌درمانگر باید درک عمیقی از سیستم عصبی، شاخه‌های عصب واگ و واکنش‌های استرس داشته باشد.
   • توانایی آموزش تمرین‌های تنفسی و تکنیک‌های فعال‌سازی شاخه ونترال واگ به صورت عملی ضروری است.
2. توانایی ایجاد حس امنیت و اعتماد
   • فعال‌سازی شاخه ونترال واگ نیازمند حس امنیت است؛ روان‌درمانگر باید بتواند فضایی امن، بدون قضاوت و حمایت‌کننده ایجاد کند.
   • حتی کوچک‌ترین تعاملات درمانی می‌توانند بدن بیمار را از حالت تهدید خارج کنند و فرآیند درمان را تسریع نمایند.
3. توانایی راهنمایی فرد در تمرین‌های عملی
   • تمرین‌های روزانه، تنفس، حرکت و ارتباط اجتماعی نیاز به راهنمایی دقیق دارند تا بیمار اثر واقعی را تجربه کند.
   • روان‌درمانگر باید بتواند برنامه‌های عملی قابل اجرا در زندگی روزمره ارائه دهد.
4. همدلی و پشتیبانی عاطفی
   • افراد با اضطراب مزمن یا تجربه ترومای عصبی، نیازمند همدلی واقعی هستند.
   • روان‌درمانگر باید بتواند با درک عمیق از شرایط بیمار، حمایت عاطفی و انگیزه لازم برای تمرین‌های روزانه را فراهم کند.

 چگونه روان‌درمانگر مناسب را انتخاب کنیم؟

1. بررسی مدارک و تخصص‌ها
   • اطمینان حاصل کنید که روان‌درمانگر آموزش رسمی در زمینه پلی‌واگال، درمان اضطراب و تکنیک‌های عصبی دارد.
2. ملاقات اولیه و ارزیابی حس امنیت
   • در جلسه اول، ببینید آیا احساس راحتی، اعتماد و امنیت می‌کنید یا خیر.
   • حس امنیت، پیش‌نیاز فعال‌سازی شاخه ونترال واگ و اثرگذاری درمان است.
3. آزمون تمرین‌های عملی و پیگیری روزانه
   • روان‌درمانگر باید بتواند تمرین‌های عملی را آموزش دهد و روند پیشرفت شما را پیگیری کند.
   • پرسیدن از بیماران قبلی و بازخوردهای عملی می‌تواند نشان‌دهنده کیفیت درمان باشد.
4. پشتیبانی مستمر و انعطاف‌پذیری
   • درمان پلی‌واگال نیازمند تداوم است؛ روان‌درمانگر باید امکان پشتیبانی آنلاین یا تماس‌های کوتاه برای رفع ابهام فراهم کند.
   • انعطاف در انتخاب تمرین‌ها و تطبیق با شرایط روزمره بیمار، اهمیت بالایی دارد.

 چطور نظریه پلی‌واگال را در زندگی واقعی و حرفه‌ای به کار بگیری؟

نظریه پلی‌واگال فقط یک مفهوم علمی نیست؛ ابزاری عملی برای بهبود کیفیت زندگی، کاهش اضطراب و افزایش کارایی ذهن و بدن است. وقتی بتوانید اصول آن را در زندگی روزمره و محیط کاری به کار ببرید، اثرات آن فراتر از کاهش اضطراب خواهد بود و به بهبود تصمیم‌گیری، روابط و بهره‌وری منجر می‌شود.

 استفاده از پلی‌واگال در زندگی شخصی

1. تمرین روزانه تنفس و آرامش بدنی
   • اختصاص ۵ تا ۱۰ دقیقه در روز برای تنفس عمیق، زمزمه یا آواز کوتاه، شاخه ونترال واگ را فعال می‌کند و اضطراب را کاهش می‌دهد.
   • این تمرین‌ها باعث می‌شوند حتی در لحظات پراسترس، بدن سریع‌تر به حالت آرامش بازگردد.
2. ایجاد تعاملات اجتماعی مثبت
   • مکالمات کوتاه، لبخند، تماس چشمی و حضور در فعالیت‌های گروهی می‌تواند احساس امنیت و آرامش ایجاد کند.
   • این تعاملات حتی در خانه یا جمع دوستانه اثرات شگفت‌انگیزی بر تنظیم سیستم عصبی دارند.
3. تنظیم محیط شخصی
   • کاهش سروصداهای اضافی، نور مناسب و فضاهای آرام باعث کاهش تحریک سیستم عصبی و فعال‌سازی شاخه ونترال واگ می‌شود.
   • ایجاد روتین‌های آرامش‌بخش قبل از خواب، ذهن و بدن را برای روز بعد آماده می‌کند.

 استفاده از پلی‌واگال در محیط حرفه‌ای

1. مدیریت استرس در محل کار
   • تمرین‌های کوتاه تنفس و حرکات کششی می‌توانند در زمان استراحت یا بین جلسات، اضطراب را کاهش دهند.
   • کارکنانی که شاخه ونترال واگ آن‌ها فعال است، تصمیم‌گیری‌های منطقی‌تر و مؤثرتر دارند.
2. ارتباط مؤثر با همکاران و تیم‌ها
   • ایجاد تعاملات مثبت، گوش دادن فعال و همکاری دوستانه باعث کاهش استرس جمعی می‌شود.
   • این رویکرد می‌تواند فرهنگ سازمانی سالم‌تر و کارآمدتری ایجاد کند.
3. حل تعارض و مدیریت بحران
   • در مواقع بحرانی، تمرین‌های پلی‌واگال به فرد کمک می‌کنند تا سیستم عصبی خود را تنظیم کند و با آرامش بیشتری به حل مسئله بپردازد.
   • افراد با توانایی بازتنظیم سیستم عصبی، واکنش‌های تهاجمی یا هیجانی کمتری نشان می‌دهند و تصمیمات هوشمندانه‌تری می‌گیرند.

• استفاده روزانه از این تکنیک‌ها باعث می‌شود بدن یاد بگیرد خودبه‌خود به حالت آرامش بازگردد.
• ترکیب روش‌های تنفسی، حرکت، ارتباط اجتماعی و محیط آرام اثرات پلی‌واگال را دو چندان می‌کند.
• حتی تمرین‌های کوتاه و منظم در محیط کار و زندگی شخصی می‌توانند اضطراب مزمن را کاهش داده و سلامت روان را بهبود بخشند.

 نتیجه‌گیری

نظریه پلی‌واگال فراتر از یک مفهوم علمی است؛ یک نقشه عملی برای بازتنظیم سیستم عصبی و کاهش اضطراب در زندگی واقعی ارائه می‌دهد. فعال‌سازی شاخه ونترال عصب واگ می‌تواند بدن را از حالت تهدید، آماده‌باش یا انجماد خارج کند و آرامش طبیعی و احساس امنیت را بازگرداند. این فرآیند نه تنها ذهن را آرام می‌کند، بلکه به طور مستقیم سلامت جسمی، کیفیت خواب، خلق و خو و توانایی مقابله با استرس را بهبود می‌بخشد.

تمرین‌های طبیعی روزانه مانند تنفس دیافراگمی، زمزمه یا آواز، حرکات نرم و یوگا، ارتباط اجتماعی مثبت و تنظیم محیط زندگی، همگی ابزارهایی ساده و مؤثر برای فعال‌سازی عصب واگ هستند. ترکیب این تمرین‌ها با حمایت یک روان‌درمانگر پلی‌واگال ماهر، که توانایی ایجاد حس امنیت، آموزش عملی تمرین‌ها و ارائه پشتیبانی مستمر را دارد، مسیر درمان را بهینه و پایدار می‌کند.

استفاده از اصول پلی‌واگال در زندگی شخصی و حرفه‌ای، اثرات شگفت‌انگیزی دارد: کاهش اضطراب روزمره، مدیریت بهتر استرس محیط کار، بهبود روابط شخصی و تیمی، تصمیم‌گیری منطقی‌تر و احساس کلی آرامش و رضایت بیشتر. این روش نشان می‌دهد که درمان اضطراب نه تنها یک فرآیند ذهنی، بلکه یک تجربه فیزیولوژیک، اجتماعی و روزمره است.

در نهایت، پلی‌واگال به ما یادآوری می‌کند که بدن و ذهن ما همیشه به دنبال امنیت و اتصال هستند و با استفاده از تمرین‌های روزانه، ارتباطات مثبت و حمایت تخصصی، می‌توانیم به آرامش پایدار دست یابیم، زندگی متعادل‌تری داشته باشیم و بر اضطراب غلبه کنیم.