1- هنگامی که در گروه هستم ترجیح می دهم با محیط خود درآمیزم.



2-از مردم آمیزی لذت میبرم.



3-هنگامی که می بایست با فرد ناآشنا گفتگو رودررو داشته باشم دچار ترس می شوم.



4-در گروه بیگانگان احساس آرامش می کنم.



5-هنگامی که می بایست در گروه کوچکی از مردم صحبت کنم احساس خجالت می کنم.



6-هنگامی که به افراد جدیدی معرفی می شوم در کمال آرامش هستم.



7-می توانم بدون توجه به سروصداهای اجتماعی موجود به کار خود ادامه دهم.



8-هنگامی که شخص نااشنا با من شروع به سخن گفتن می کند احساس ناتوانی و گنگی می کنم.



9-از شلوغی گریزان هستم.



10-از رفتن به مکان هایی که در آن می توانم با افراد جدید ملاقات کنم یا با آنها آشنا شوم لذت می برم.



11-هنگامی که مردم زیادی به من توجه می کنند می توانم آنان را تحمل کنم.



12-فرصت های زیادی را که می توانم گفتنی های خوبی را بیان کنم ، از دست می دهم زیرا از بلند صحبت کردن میترسم.



13-هنگامی که شخصی را برای اولین بار ملاقات میکنم سرتاپایم می لرزد.



14-می توانم با مردمی که نمی شناسم تماس چشمی برقرار کنم.



15-از مخالفت با کسی که به زحمت او را می شناسم اعتماد به نفس کافی دارم.



16-از گردهمایی های اتفاقی عصبی می شوم.



17-از برخورد با مردمی که خوب نمی شناسم احساس آرامش می کنم.



18-می توانم با افراد غریبه سر صحبت را باز کنم.



19-از موقعیت هایی که از من توقع دارند با مردم معاشرت کنم ، نفرت دارم.



20-در موقعیت های ناآشنای اجتماعی احساس راحتی میکنم.



21-برای دوری از گردهمایی های اجتماعی طفره می روم.



22-ترجیح می دهم در اتاقی که مردم زیادی در آن نشسته اند وارد نشوم،بلکه آنجا را ترک کنم.



23-در مراسم اجتماعی که دعوت شدهخام شرکت می کنم.



24-آنچه را که لازمه معاشرت و مردم آمیزی است در خود سراغ دارم.



25-سعی میکنم از مردم دوری کنم.